Solotentoonstellingen
1962 | opening tentoonstelling, Assenede, België met echtgenote Myra
1962 | opening tentoonstelling, Assenede, België met echtgenote Myra

1952   Galerie ‘t Center, Den Haag

1960   Galerie Liernur, Den Haag

1961   Galerie Margaretha de Boevé, Assenede, België
1961   Rotterdamse Kunststichting, Expositiezaal Zuid, Rotterdam

1964   Galerie Delta, Rotterdam
1964   Galerie Wiegman, Schiedam

1966   Stedelijk Museum Amsterdam
1966   Galerie Arta, Den Haag
1966   De Bijenkorf, Den Haag
1966   Theater ‘t Swin, Zwijndrecht
1966   Dorpshuis, Alblasserdam

1962, opening bij RKS Expostiezaal Zuid, met Chris Lupgens, Hans Verweij, Jacques Benschop, Mathieu Ficheroux, Jaap Kranen
1962 | opening bij RKS Expostiezaal Zuid, met Chris Lupgens, Hans Verweij, Jacques Benschop, Mathieu Ficheroux, Jaap Kranen

1968   Nieuwe Doelen, Gorinchem

1969   Rotterdamse Kunststichting, Tentoonstellingszaal De Doelen, Rotterdam
1969   Galerie Arta, Den Haag
1969   Nedlloyd Galerie, Amsterdam

1970   Galerie Bint, Dordrecht

1971   Galerie Van Hulsen, Leeuwarden

1972   Galerie De Welle, Sommelsdijk
1972   Galerie Arta, Den Haag
1972   Rotterdamse Kunststichting, Tentoonstellingszaal De Doelen, Rotterdam
1972   Het Kapelhuis, Amersfoort
1972   Galerie Nouvelles Images, Grafiekzaal, Den Haag

1973   Galerie Nouvelles Images, Den Haag
1973   Galerie De Rietstal, Arnhem

1989 | Galerie van Mourik, Rotterdam
1989 | Galerie van Mourik, Rotterdam

1974   Galerie De Eik, Ridderkerk

1975   Galerie Van Hulsen, Leeuwarden

1976   ABN Galerie, Amsterdam

1977   Galerie De Hoeve, Venlo

1978   Galerie Margreet Huisman, Dordrecht

1979   Galerie Balans, Amsterdam

1980   Galerie Nouvelles Images, Den Haag

1981   AMRO Bank, Rotterdam

1983   Galerie Nieuw Rotterdams Peil, Rotterdam

1985   Galerie Kunst+, Gouda

1986   Galerie W.P., Rotterdam

scan2
x

1987   Galerie Draaipunt, Rotterdam

1989   Galerie Van Mourik, Rotterdam

1991   Galerie Van Mourik, Rotterdan

1992   Pulchri Studio, Den Haag

1994   Nationaal Onderwijs Centrum, Rotterdam

1998   Centrum Beeldende Kunst, Rotterdam

1999   Galerie Art Selection, Rotterdam

2000   Galerie Vlaanderen, Rotterdam

2008   Centrum Beeldende Kunst, Rotterdam

148_1148_2

148_3

149_1
 

149_2
 

scan1151_1151_21

1992, opening in Pulchri Studio, Den Haag, met Bram Hagoort en Lon Pennock
1992 | Opening in Pulchri Studio, Den Haag met Bram Hagoort en Lon Pennock
Idem, met Myra de Waart en echtpaar Stock
Idem, met Myra de Waart en echtpaar Stock
1994 | Opening tentoonstelling NOCR
1994 | Opening tentoonstelling NOCR
1994 | NOCR, op de voorgrond zoon Egon en midden achter broer Bert
1994 | NOCR, op de voorgrond zoon Egon en
midden achter broer Bert
1998 | Opening tentoonstelling CBK, Rotterdam, Hein van Haaren en Chris Knol
1998 | Opening tentoonstelling CBK, Rotterdam, Hein van Haaren en Chris Knol
Hans Verwey, Hein van Haaren, Bouke IJlstra
Hans Verwey, Hein van Haaren, Bouke IJlstra
Frans Smits, Henk de Looper, George Belzer
Frans Smits, Henk de Looper, George Belzer
1999 | Opening Art Selection, Rotterdam, Mathieu Ficheroux, Guido de Waart en Vincent van Hezik
1999 | Opening Art Selection, Rotterdam, Mathieu Ficheroux, Guido de Waart en Vincent van Hezik

152_3

152_4

“Het stramien moet zijn als een ademhaling. Je moet er fluiten, schreeuwen, hijgen mee kunnen uitdrukken”. In het beeldend werk van De Waart komt zo’n uitspraak tot leven. Niet alleen in de beelding, maar ook in de techniek, die voor hem meestal de aanleiding vormt voor het testen van beeldende ideeën die hij al tekenend ontwikkelt, heeft hij het vermogen een scala van emoties te laten stollen. Daarin zijn begrippen als drama, spanning, plezier en een stille symbiose van materie en illusie van toepassing. Het werk, dat wordt gepresenteerd heeft daarvan een aantal kenmerken die ik aan de hand van de objecten wil signaleren. De zogenaamde vensters vormen in feite beweeglijke lijsten die zich van uiterst dun tot klonterige dikte gedragen. Vanuit die lijsten bewegen zich deze min of meer organische vormen naar binnen of ze komen van binnen naar buiten, ontmoeten of overlappen elkaar. Dat is fascinerend om te zien. Het is alsof beeld na beeld niet door het vierkant zijn bepaald, maar gegroeid zijn op die abstractie van de geometrie. Het zijn organismen geworden die het denkbeeldige vierkant overwoekeren en zich manifesteren als zelfstandige organen. Deze groeien onder zijn handen met een tekening in zijn hoofd als aansturing van het ambachtelijke proces. De wijze van maken is in het eindproduct zichtbaar. De uiterst dunne papiertjes bepalen de textuur van het object. Het levert een levendig oppervlak op dat tot aanraken nodigt, doe je dat, dan blijkt dat het keihard is. De textuur is niet de eindafwerking. Alle objecten hebben een coating die de vormen kleurt, soms de zelfstandigheid van bepaalde vormen in een object benadrukt of de contrasten tussen vormen opvoert. Soms is de kleur een verwijzing naar een materiaal zoals in het enige gesloten reliëf dat hier aanwezig is, Het lijkt van zink te zijn vervaardigd. Deze objecten van papier-maché ogen zwaar, maar zijn verraderlijk licht. De coatings voegen aan deze merkwaardige ervaring nog een illussie toe. Zo zijn deze werken niet alleen plastisch, maar ook schilderkunstig. Deze dubbelzinnigheid is een intrigerend deel van de werking die ze hebben op ons schouwend oog. Hier hangt een thema in vele variaties. Uitgewerkt in tientallen tekeningen en ruim twintig objecten. Ze bevolken deze ruimte met beheerste emotie en met een organisch associatieve vormentaal. Ze zijn helder gekleurd, dan wel zwart of stevig, metaalgrijs. Daardoor versterken ze enerzijds hun aanwezigheid in de ruimte, anderzijds worden ze deel van een illusoire wereld. Ze dragen de sporen van het maakproces, die laten zien, hoe gevoelvol een ambachtelijke functie kan worden beoefend en door de beschouwer kan worden nagevoeld. Alles bijeen laat Guido de Waart zien, dat hij een thema met de titel “Windows” tot een rijk beeldend geheel kan maken. Er is in deze beweeglijke en soms stromende vormen veel af te lezen en waar te nemen. Door zijn objecten achteraf van namen te voorzien, geeft hij de sfeer aan waarin hij ze beschouwd wil hebben. Hier zijn een paar namen: Swinging window, Outlook, Transformation, Open diamond, Neighbours, Rear window.

Speech van Hein van Haaren op 6 februari 1998, ter gelegenheid van de opening van een solotentoonstelling in het Centrum Beeldende Kunst Rotterdam.